این روزها مسئله روابط عمومی برای آن دسته از شرکتهایی که رقابتی تر و به نوعی از سطح ارتباطات بالاتری برخوردار هستند، به صورت یک اصل بنیادین در آمده است، چرا که می باید متفاوت عمل کنند.
در یک دوره زمانی، وقتی اجتماع به وسیله گروه های خاصی به سرعت به جلو برده می شود، روابط عمومی در شکل گیری پایه های مدیریت بسیار مهم جلوه گر می نماید.
هنگامی که اقداماتی صورت می گیرد تا از درستی کار عملیات روابط عمومی اطمینان حاصل شود، در واقع طرح آن برنامه ریخته می شود.
روابط عمومی در واقع به معنای ایجاد ارتباط به یکباره نیست، بلکه به معنای ایجاد ارتباط در راستای خواستها و مقاصد شرکتها است.
اولین قدم تحقیق است که پیش از شروع برنامه روابط عمومی، به تشخیص موقعیت یک شرکت، موسسه یا بانک کمک فراوانی می کند و این خود در تعریف بهترین استراتژی و مناسبترین برنامه برای دستیابی به اهداف ارتباطات، کمک بزرگی است، اما این اهداف باید در راستای خواستها و نیازهای سازمان باشد و اگر نباشد نه تنها ارزش افزوده ندارد بلکه دیر یا زود به وسیله مدیران زیر سئوال می‌روند.
برنامه روابط عمومی که محصول این فرآیند است، باید لوازم و اسبابی را مهیا کند که تحت یک روال مشخص و در یک مدت زمان معلوم، استفاده شود.
در آخر، شخص باید تمامی منابع اعم از انسانی و مواد اولیه و همچنین دستیابی به بالاترین رده های شرکتی تا مراحل پایانی انجام کار را که خود کلید پیروزی تمام طرحهاست ، مطالعه کند.
در طول اجرای برنامه باید چشم از منابع بر نداشت، تمامی بن بست ها را بررسی و نتایج را پیگیری کرد.
هنگامی که اهداف اولیه و نتایج متعاقب آن را مقایسه می کنیم، در می یابیم که مرحله ارزیابی، به عنوان آخرین مرحله کلیدی روابط عمومی است.
همیشه دلیلی برای بوجود آمدن اقدامات، راه ها و روش ها وجود دارد. عدم موفقیت در هر یک از این مراحل می تواند بر کل پروژه تاثیر بگذارد و به همین دلیل است که گشودن باب یک روش جدید با مدیران شرکتها برای دستیابی به درک عمیق یک پروژه، بسیار مهم جلوه می کند.
هوشمند سفیدی- مشاور ارتباطات بانک کشاورزی