مدلها برای سازماندهی افکار بهکار میآیند. مدل میتواند مجموعهای از گزارهها، یک نمودار، ساختاری مادی، یک فرمول ریاضی و سادهشده یا کوچکشده شیء واقعی باشد. مدلهای ارتباطی معمولاً بازنمود تصویری یا چکیده یک نظریه هستند. هر مدل، با برجستهسازی حوزههای خاص مورد توجّهاش و پدیدار ساختن چیزی از چشماندازی خاص، نقش خاص خود را ایفا میکند. برخی مدلها میکوشند با گرد هم آوردن جنبههای گوناگون، نظریه عام ارتباط را به نمایش بگذارند.[۱] ادامه “مدل ارتباطی دیوید برلو”
قلم اندیش