یک وبلاگنویس معتقد است: وقتی بپذیریم وبلاگ مردمیترین رسانهی دنیاست، آن وقت میپذیریم که تابع شرایط و فرهنگ و آداب و رسوم رایج میان افراد جامعه باشد. یعنی همان اتفاقاتی که بین مردم کوچه و خیابان میافتد، در وبلاگها نیز رخ میدهد.
سیدحسین قوامی – روزنامهنگار- در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، ابراز عقیده کرد: زمانی که سوار تاکسی میشویم، این جمله زیاد به گوشمان میخورد که: «شنیدی میگویند…». طبیعتا اینگونه اظهار نظرها و مطالبی که ممکن است پایه و اساس درستی نداشته باشد، در وبلاگها نیز راه مییابد و منعکس میشود.
به گفتهی وی، ریشه و منشا شایعهسازی را نباید در افراد یا وبلاگها دنبال کرد. بلکه علت اصلی آن مربوط به نبود اطلاعات دقیق، صحیح و شفاف است. اگر مردم به صورت دقیق و درست در جریان اطلاعات و اخبار مختلف قرار بگیرند، آن وقت شایعه و صنعت شایعهسازی به سوی زوال پیش میرود و بازاری نخواهد داشت. وگرنه اگر اطلاعات مورد نیاز مردم در دسترس آنها نباشد، حتی در صورت نبود وبلاگ نیز بازار شایعه سازی گرم میشود.
قوامی با بیان اینکه پارادایمها را باید به دو قسمت «علمی» و «اجتماعی» تقسیم کرد، گفت: پارادایمهای علمی مبتنی بر آزمایش و تحقیق و پژوهش و مطالعه هستند و با هزاران سال وبلاگنویسی هیچگونه تغییری نمیکند. اما پارادایمهای اجتماعی یا بهطور کلی پارادایمهای انسانمحور نظیر علوم اجتماعی، علوم ارتباطات، روانشناسی و… طبیعتا بر مبنای وجود انسانها شکل میگیرد. بنابراین وقتی انسانها و افکار و عقاید آنها تغییر کند، پارادایمهای مربوط به آن نیز تغییر میکند.